Хүүхэд бүр цэцэрлэгт анх явахдаа уйлдаггүй. Зарим нөхдүүд ямар ч төвөггүй, бусадтай тоглож наадаад явчихдаг. Гэтэл зарим нь нэг хоёр, бас олон хоногоор уйлсаар байдаг. Ийм байдал ээж аавыгаа ч багагүй хямрааж орхидог.
Хүүхэд төрөхөөсөө эхлэн гэр бүлийнхэн, ялангуяа ээжтэйгээ маш ойр дотно ээнигшин дасаж, сэтгэлийн нандин холбоотой болсон байдаг. Гэтэл хүүхэд цэцэрлэгт өөр орчин, өөр хүмүүсийн дунд оронгуут сэтгэлийн тэрхүү нандин холбоо тасарч, хайр, хамгаалагдсан байдлаа алдаж, айдас хүйдэсд автдаг ажээ. Ингээд тэд барьц алдахдаа мэддэг “сайн аргаа” хэрэглэн уйлж эхэлдэг байна. Иймд багш, туслах багш нарын хувьд хамгийн гол анхаарах зүйл бол юуны өмнө хүүхэд бүрд “энэ багш”, “энэ туслах багш” миний ээжийн адил намайг хайрлаж, хамгаалдаг, миний ойр дотны хүн юм байна гэсэн мэдрэмж төрүүлж, хүүхдийн итгэлийг авах явдал юм.
Хүүхэд тань ангидаа үлдэхгүй гээд байвал яах вэ?
Хүүхэд тань цэцэрлэгт үлдэхдээ дургүйцэх, уйлах тохиолдолд та “За өнөөдөр ч бүтэхгүйнэ дээ” гээд буцаж шантраад байвал цаашдаа улам их бэрхшээлтэй тулгарах болно. Иймд тууштай байж, дараах аргуудыг хэрэглээд үзээрэй.
Удахгүй байх.Хүүхдийг ангид нь орхихдоо удаад байвал илүү их нулимс дуслах болно. Иймд хүүхдэдээ хувцсаа тайлах, солиход туслаад, аль болох түргэн хүүхдээ орхиорой.
Тэврэх, үнсэх. Чангахан тэврээд үнсэх нь хүүхдэд хайртайгаа мэдрүүлэхээс гадна орхиод явах нь хэвийн үйл явц гэж хүлээж авахад тустай.
Буцаж ирээд авна гэдгээ ойлгуулах. Ээж эсвэл аав маань буцаж ирээд намайг цэцэрлэгээс авна гэдгийг хүүхэд баттай ойлгосон байх шаардлагатай. Жишээлбэл, цагийн зүүнүүд хаана очиход буцаж ирж авахаа харуулж болох юм.
Өөрөө тайван байх. Хүүхдийнхээ адил хямарч сандраад байвал сэтгэл санааг нь улам л тавгүйтүүлнэ. Иймд та өөрөө тайван амгалан, болж өгвөл инээж, баяр баясгалантай байхыг хичээгээрэй. Энэ тохиолдолд хүүхэд шинэ орчныг илүү итгэлтэйгээр мэдэрч хүлээж авна.
Долоо хоногийн өдрүүдийг тоолох. “5 өдөр цэцэрлэгт яваад, 2 хоног гэртээ амрана.” гээд тоолох. Мөн хамтдаа тэмдэглэл хөтөлсөн ч болно.
Багшийн дэмжлэг авах. Хүүхэд ээж ааваасаа салахгүй зууралдаад байвал багш түүнийг тэвэрч авах, анхаарлыг нь өөр зүйлд хандуулах зэргээр дэмжлэг үзүүлнэ. Зурагтай ном, тоглоом харуулах гэх мэт.
Ааваар нь цэцэрлэгт хүргүүлэх. Зарим хүүхэд ээжийгээ цэцэрлэгт хүргэхэд уйлж үлддэг мөртлөө аавыгаа хүргэхэд уйлдаггүй тохиолдол бий.
Гадны туршлага
Берлинд цэцэрлэг, яслид хүүхдийг дасгахдаа хэд хэдэн үе шатаар авч үздэг. Үе шат бүр ямар хугацаагаар үргэлжлэх нь хүүхдийн наснаас хамаардаг. Гурваас доош насны хүүхдэд нэлээд урт хугацаа шаардагдах бөгөөд нийтдээ хоёроос гурван долоо хоног үргэлжилж байж хүүхэд бүрэн дасдаг ажээ. Энэ загвар нь дараах үе шаттай.
Үндсэн үе. Эхний 3 өдөр ээж аавын нэг нь эсвэл хоёулаа хүүхэдтэйгээ цэцэрлэгийн ангид хамт байж, хүүхдээ болон ангид болж буй үйл явцыг ажиглана. Цэцэрлэгт байх хугацаагаа өдөр тутам уртасгана. Жишээлбэл, эхний өдөр ээж аав хүүхэдтэйгээ цэцэрлэгт 2 цаг байж байгаад авч явсан бол дараагийн өдөр нь хагас өдрөөр байх. Энэ үе шатанд багш хүүхдийг өдрөөс өдөрт илүү асарч хамгаалах бөгөөд эцэг эх оролцоогоо багасна.
Тогтворжуулах үе. Энэ үе шат нь ойролцоогоор дөрвөөс арав дахь өдрүүдэд үргэлжилнэ. Энэ үед хүүхдийн эцэг эхгүйгээр ганцаараа цэцэрлэгт байх хугацаа нь уртасна. Гэхдээ ээж аавын аль нэг нь ойрхон, шаардлагатай үед орж ирэхэд бэлэн байна.
Төгсгөлийн үе. Хүүхэд цэцэрлэгтээ ганцаараа үлдэнэ. Гэхдээ ээж аав нь шаардлагатай үед ирэхэд бэлэн байна.
Энэхүү загвараар ажиллах нь хүүхдэд илүү ээлтэй, уян хатан бөгөөд хүүхэд багшдаа амархан дасахад ихээхэн тустай байдаг байна.
